Daarna trokken we samen naar de eetzaal van de school waar
we in gesprek gingen met onze grootouders om verhalen op te halen over het
leven van vroeger.
Het ging er leerrijk aan toe want voor de gelegenheid hadden
sommige grootouders enkele voorwerpen van vroeger uit de kast gehaald. Zo
konden de kinderen eens draaien aan een oude koffiemolen, een paar oude foto’s en boeken bekijken en een
oude rolschaats en tol van
nabij aanschouwen.
Na de inspanning was het tijd voor ontspanning en gezellig
samenzijn met een tasje koffie, een glaasje fruitsap en een stukje cake. De
boeiende verhalen over vroeger bleven maar komen…
Daarna werden alle grootouders uitgenodigd naar onze klas,
de klas van NU. Voor de oma’s en opa’s was het een hele openbaring om een
hedendaagse moderne klas in te stappen. Jammer dat ons smartbord stuk is,
anders was dit voor hen wel een revelatie geweest.
De opa van Arthur kon ons eindelijk eens tonen hoe je een tol liet draaien, want bij de juf lukte het maar niet!
Om de reis door de tijd volledig te maken, zongen we nog het mooie liedje ‘LATER als ik groot zal zijn, dan kies ik een beroep…’.
Vóór het afscheid namen we nog een groepsfoto en overhandigden we onze grootouders een zelfgeknutseld fotokadertje, voor de gelegenheid in retro-stijl. Daarop waren we te zien in oma- of opatenue.
Deze mooie namiddag was voor alle partijen zeer deugddoend.
Het is voor kinderen fijn te leren van ouderen en voor ouderen fijn
te genieten van de aandacht van de jeugd.
Voor de juf was het hartverwarmend te zien dat iedereen met volle teugen genoot.
Een dag om nooit meer te vergeten!Voor de juf was het hartverwarmend te zien dat iedereen met volle teugen genoot.